Waarom een label jouw kind geen recht doet en het toch van belang is
Pffft, labels! Tegenwoordig lijkt ieder kind wel minimaal één label te hebben en sommige ouders laten dit ook te pas en te onpas weten. Bij jou roept het echter weerstand op. Een kind, jóuw kind, is namelijk zoveel meer dan gevoelig, introvert, beelddenker, hoogbegaafd etc.
Goed, jij ziet ook wel dat jouw zoon of dochter anders is dan veel andere kinderen. Zo kijkt hij de kat uit de boom, is snel van slag en/of is op school de voorbeeldige leerling, terwijl hij thuis flink boos kan zijn. Niet altijd makkelijk gedrag in deze extraverte wereld, maar jij weigert je kind een stempel te geven en daarmee in een hokje te stoppen. Jij ziet jouw zoon of dochter met al zijn mooie en ja, soms ook wat onhandige eigenschappen. Je kijkt voorbij deze labels en probeert aan te sluiten bij wat hij nodig heeft, op dat moment – met vallen en opstaan, dat dan weer wel.
Herkenbaar?
Ik heb er lange tijd ook zo in gestaan. Tuurlijk voelde ik dat mijn kinderen stiller waren buitenshuis en meer tijd nodig hadden om aan nieuwe situaties te wennen. En als ik dat zelf niet zag, dan maakte de omgeving het wel duidelijk (meningen, tips en adviezen te over ,-) Maar hé, vroeger was ik ook verlegen en snel geraakt. Ik wist dus hoe dit voelde en hoe ik hun kon helpen, dacht ik.
Totdat ik met inlevingsvermogen en liefdevolle aandacht niet altijd meer de juiste snaar wist te raken en ik mij verder ging verdiepen. In eerste instantie in (hoog-)gevoeligheid en introversie en vervolgens ook in beelddenken en hoogbegaafdheid. Wat een herkenning en wat een eye openers. Ik begreep mijn kinderen inclusief mijzelf ineens veel beter en de vele kwaliteiten die er in hun schuil gaan werden mij duidelijker. En, nog veel belangrijker: ik kon en kan hierdoor beter aansluiten bij hun behoeftes. Tevens weet ik welke externe hulp er is, mocht dat nodig zijn. De meningen, adviezen en tips van goedbedoelende familie en vrienden, die mij af en toe aan het twijfelen brachten, kon ik nu ook makkelijker loslaten.
De achtergrond van de diverse labels heeft mijn beeld verruimd, waardoor ik kinderen eigenlijk nog beter kan zien voor wie zij zijn. Met al hun kwaliteiten, emoties, worstelingen, én labels. Een label als toegevoegde waarde dus, functioneel. Zowel voor ouders als kind is het namelijk prettig om te weten hoe het werkt bij hun kind respectievelijk bij zichzelf. Het geeft inzicht, aha-erlebnissen en het anders-dan-anderen gevoel vermindert. Het labeltje staat niet voorop, maar geeft wel een breder beeld van het kind in al zijn verscheidenheid. En zo wordt het kind volledig gezien voor wie hij is!
© Judith van Zuylen | Coaching Het Zand
