Voor wie
De klanten met wie ik werk lopen vaak rond met de volgende soort vragen:
- Hoe kan ik mijn kind helpen om meer zelfvertrouwen te krijgen? Jij ziet dat er zoveel meer in je zoon of dochter zit, maar het komt er niet uit. En hoe jij hem ook prijst, hij blijft onzeker en faalangstig.
- Hoe komt het dat mijn zoon of dochter zich thuis anders gedraagt dan op school en/of wisselende cijfers haalt? Je kind is op school voorbeeldig, maar thuis heeft hij boze buien. En ondanks dat hij hard werkt zijn zijn schoolresultaten wisselend.
- Ik wil mijn kind graag helpen, zodat hij minder moe, gestrest of gefrustreerd raakt. Maar hoe? Je merkt dat hij of zij de lat voor zichzelf hoog legt, een groot rechtvaardigheidsgevoel heeft en/of zich wereldproblemen erg aantrekt. Soms is hij ook zwaar op de hand. Als je dit probeert te relativeren, zorgt dit alleen maar voor meer stress en frustratie.
- Hoe kan ik mijn zoon of dochter helpen om zich te uiten en voor zijn eigen mening op te komen? Jij ziet dat jouw kind zich makkelijk aanpast en over het algemeen weinig zegt. Hij gaat snel mee in de ideeën en meningen van vriend(innet)jes. Ook op school, bij de sportvereniging etc. doet jouw kind meestal wat er verwacht wordt. Zijn eigen mening laat hij hooguit thuis horen, in een vertrouwde omgeving.
En misschien geldt voor jou ook:
- dat jij niet van labels houdt, want kinderen zijn zoveel meer dan alleen een labeltje. Toch heb je je wel eens afgevraagd of jouw kind misschien beelddenker, hoogbegaafd, gevoelig en/of introvert is. Of:
- als je naar je kind kijkt, zie jij jezelf en je gunt jouw kind zoveel minder worsteling dan jezelf hebt gehad.
Kort gezegd: Jij ziet wat er gebeurt en helpt je kind zoveel mogelijk. Ondanks jouw goede zorgen en ondersteuning, merk je echter dat je lang niet altijd de juiste snaar raakt of dat jullie in kringetjes blijven rondlopen. Wellicht ontstaat er langzaamaan ook spanning binnen jullie gezin. Onmacht, irritatie en moedeloosheid kunnen dan de kop opsteken. En je vraagt je af: “Wat doe ik verkeerd?” of “Wat heeft mijn kind dan nodig?”
Toch heb je nog geen hulp ingeschakeld. Want er is ook een stemmetje wat zegt “zo erg is het niet” of “ik moet mijn kind toch zelf kunnen helpen?”. Of wat ik ook regelmatig hoor is dat kinderen niet willen dat je op zoek gaat naar hulp of begeleiding.
Is dit herkenbaar voor jou? Wil je graag een steuntje in de rug voor jouw kind en/of jezelf? Gun je het jouw kind dat hij leert dat hij oké is zoals hij is? Ben jij op zoek naar meer rust in huis? Kijk dan eens bij Wat kan ik voor je doen.
